آنچه باید دربارۀ سرطان تیروئید و انواع آن بدانید - اوربیتال نور

به گزارش اوربیتال نور، این مقاله دربارة سرطانی است که در تیروئید شروع می گردد. طبق آخرین آمار 1538 مورد سرطان تیروئید در ایران وجود دارد. این مقاله حاوی فهرستی از سؤال هایی است که می توان آنها را از پزشک پرسید. بسیاری، همراه داشتن فهرستی از پرسش ها را در جلسۀ ملاقات با پزشک، مفید دانسته اند. برای یاری به یادآوری حرف های پزشک، می توانید از مطالبی که وی می گوید یادداشت بردارید

آنچه باید دربارۀ سرطان تیروئید و انواع آن بدانید

مقدمه

این مقاله دربارة سرطانی است که در تیروئید شروع می شود. طبق آخرین آمار 1538 مورد سرطان تیروئید در ایران وجود دارد.

در این مقاله دربارۀ تشخیص، معین مرحلۀ سرطان، درمان و پیگیری سلامت بیمار پس از درمان بحث شده است. مطلعی دربارۀ مراقبت پزشکی مربوط به سرطان تیروئید می تواند به شما در ایفای نقشی فعال در تصمیم گیری در خصوص درمان خودتان یاری کند.

این مقاله حاوی فهرستی از سؤال هایی است که می توان آنها را از پزشک پرسید. بسیاری، همراه داشتن فهرستی از پرسش ها را در جلسۀ دیدار با پزشک، مفید دانسته اند. برای یاری به یادآوری حرف های پزشک، می توانید از مطالبی که وی می گوید یادداشت بردارید یا از وی بپرسید آیا می توانید در جلسۀ معاینه از ضبط صوت بهره ببرید یا نه. بعلاوه شاید بخواهید یکی از اعضای خانواده یا دوستانتان را در جلسۀ دیدار با پزشک به همراه ببرید، تا در بحث ها شرکت کند، یاداشت برداری کند یا اینکه تنها حرف ها را بشنود.

برای به دست آوردن آخرین اطلاعات مربوط به سرطان تیروئید، به پایگاه علمی، پزشکی و آموزشی مؤسسة تحقیقات، آموزش و پیشگیری سرطان (www.ncii.ir) مراجعه کنید.

تیروئید

تیروئید، غده ایست که در جلوی گردن شما و زیر محفظۀ صوتی (حنجرۀ) تان قرار گرفته است. یک تیروئید سالم تقریباً به اندازۀ یک سکۀ کوچک است. معمولاً وجودش از روی پوست قابل تشخیص نیست. تیروئید دو بخش (لوب) دارد. یک بافت ظریف (ایسم Isthmus) این لوب ها را از یکدیگر مجزا می سازد.

تیروئید هورمون های خاصی فراوری می نماید:

هورمون تیروئید: هورمون تیروئید به وسیله سلول های فولیکولی تیروئید فراوری می شود. این هورمون بر ضربان قلب، فشار خون، دما و وزن بدن مؤثر است.

کلسی تونین (Calcitonin): کلسی تونین به وسیله سلول های سی (C) موجود در تیروئید فراوری می شود. این هورمون نقش کوچکی در حفظ میزان مناسب کلسیم بدن ایفا می نماید.

پشت تیروئید، حداقل چهار غدۀ پارا تیروئیدی کوچک وجود دارد. این غدد روی سطح تیروئید قرار دارند و هورمون پاراتیروئید فراوری می نمایند که نقش بزرگی در حفظ میزان مناسب کلسیم بدن ایفا می نماید.

سلول های سرطانی

سرطان در سلول ها واحدهای مستقل سازنده ای که بافت ها را تشکیل می دهند شروع می شود. بافت ها هم اندام های بدن را تشکیل می دهند.

سلول های طبیعی و سالم، با توجه به احتیاج بدن به سلول های تازه، رشد نموده و تقسیم می شوند. هنگامی که سلول های طبیعی پیر می شوند یا آسیب می بینند، می میرند و سلول های تازه جایگزین آنها می شوند.

گاهی، این فرایند منظم دچار اخلال می شود. سلول های تازه هنگامی تشکیل می شوند که بدن به آنها احتیاجی ندارد، و سلول های پیر یا آسیب دیده وقتی که باید، نمی میرند. افزایش تدریجی این سلول های اضافی، اغلب، موجب تشکیل توده ای از بافت می شود که به آن غده یا تومور می گویند.

به غده های موجود در تیروئید، اغلب ندول (Nodules) یا گرهک می گویند. بیش تر ندول های تیروئید (بیش از 90%) خوش خیم (غیرسرطانی) هستند. ندول های خوش خیم به خطرناکی ندول های بدخیم (سرطانی) نیستند:

ندول های خوش خیم:

به ندرت کشنده هستند.

به بافت های مجاور خود حمله نمی نمایند.

به دیگر قسمت های بدن سرایت نمی نمایند.

معمولاً احتیاجی به برداشتنشان نیست.

ندول های بدخیم:

ممکن است گاهی کشنده باشند.

می توانند به بافت ها واندام های مجاور حمله نمایند.

می توانند به دیگر قسمت های بدن سرایت نمایند.

اغلب می توان آنها را برداشت یا از بین برد، اما گاهی اوقات سرطان بازمی شود.

سلول های سرطانی می توانند با جدا شدن از تومور اولیه توسعه پیدا نمایند. این سلول ها وارد عروق خونی یا عروق لنفاوی می شوند، که به درون تمام بافت های بدن گسترده شده اند. سلول های سرطانی به دیگر اندام ها می چسبند و در آنجا رشد می نمایند و به تومورهای تازهی تبدیل می شوند که می توانند به آن اندام ها آسیب برسانند. به سرایت سرطان، متاستاز می گویند.

برای مطلعی دربارۀ سرطان تیروئیدی که به دیگر بخش های بدن سرایت نموده است، به بخش معین مرحلۀ سرطان مراجعه کنید.

انواع سرطان تیروئید

سرطان تیروئید، چند نوع دارد:

سرطان پاپیلری تیروئید : در ایران این نوع سرطان تیروئید در حدود 13/71%کل موارد ابتلا به سرطان تیروئید را تشکیل می دهد. این سرطان در سلول های فولیکولارشروع شده و به کندی رشد می نماید. در صورت تشخیص زودهنگام، بیش تر مبتلایان به سرطان تیروئید فولیکولار را می توان با موفقیت درمان کرد.

سرطان فولیکولار تیروئید: این نوع سرطان تیروئید در حدود 15% کل موارد ابتلا به سرطان تیروئید را تشکیل می دهد. این سرطان در سلول های فولیکولار شروع شده و به کندی رشد می نماید. در صورت تشخیص زودهنگام، بیش تر مبتلایان به سرطان تیروئید فولیکولار را می توان با موفقیت درمان کرد.

سرطان مدولری تیروئید: این نوع سرطان در حدود 3% کل موارد ابتلا به سرطان تیروئید را تشکیل می دهد. این سرطان در سلول های سی (C) موجود در تیروئید شروع می شود. سرطانی که در سلول های سی (C) شروع می شود می تواند موجب فراوری مقادیر بالا و غیرطبیعی کلسی تونین شود. سرطان مدولری (Medullary) تیروئید هم به کندی رشد می نماید. مهار این نوع سرطان، در صورتی که پیش از سرایت به دیگر بخش های بدن تشخیص داده و درمان شود، آسان تر خواهد بود.

سرطان تیروئید آناپلاستیک (Anaplastic): این نوع سرطان تیروئید در حدود 2% از کل موارد ابتلا به سرطان تیروئید را تشکیل می دهد. این سرطان در سلول های فولیکولار موجود در تیروئید شروع می شود. این سلول های سرطانی، اغلب به سرعت رشد و سرایت می نمایند. مهار سرطان تیروئید آناپلاستیک بسیار سخت است.

عوامل خطرزا

پزشکان، اغلب نمی توانند علت ابتلای یک فرد به سرطان تیروئید و عدم ابتلای دیگری به این سرطان را شرح دهند. با این حال، روشن است که سرطان تیروئید مسری نیست.

تحقیقات نشان داده اند که احتمال ابتلا به سرطان تیروئید، در کسانی که دارای برخی عوامل خطرزای خاص هستند، بیش تر از دیگران است. عامل خطرزا عاملی است که احتمال ابتلا به یک بیماری را افزایش می دهد.

آنالیز ها نشان داده اند که عوامل خطرزای زیر به سرطان تیروئید مربوطند:

تابش اشعه: آنها که به میزان زیاد در معرض تابش اشعه قرار می گیرند، بسیار بیش تر از دیگران محتمل است به سرطان پاپیلاری تیروئید یا فولیکولار مبتلا شوند. یکی از منشأهای مهم قرار گرفتن در معرض اشعه، درمان به وسیلۀ اشعۀ ایکس است. در سال های بین دهه های 1920 و 1950، پزشکان برای درمان بچه ها مبتلا به لوزه های متورم، آکنه و دیگر مسائلی که در ناحیۀ سر و گردن ایجاد می شدند، از اشعۀ ایکس با میزان های بالا استفاده می کردند. بعدها، دانشمندان به این مسئله پی بردند که تعدادی از کسانی که تحت درمان با این شیوه قرار گرفته بودند، به سرطان تیروئید مبتلا شده اند.

(در عکس برداری با اشعۀ ایکس جهت آزمایش های تشخیصی معمول - مثل عکس برداری با اشعۀ ایکس از دهان یا قفسۀ سینه از میزان های بسیار پایین تابش استفاده می شود. فواید این آزمایش ها معمولاً بیش تر از خطراتشان است. با این حال، قرار رفتن مکرر در معرض همین میزان اشعه هم می تواند مضر باشد، پس بهتر است با پزشک یا دندانپزشک خود دربارۀ ضرورت انجام هر یک از آزمایش های عکس برداری با اشعۀ ایکس و هم نحوۀ استفاده از پوشش های محافظ برای دیگر بخش های بدن صحبت کنید.)

یکی دیگر از منشأهای تابش اشعه، ریزش رادیواکتیو (Radioactive Fallout) است که شامل ریزش رادیواکتیو ناشی از آزمایش های تسلیحات اتمی (مثلاً آزمایش هایی که در دیگر نقاط جهان، و به خصوص در دهه های 1950 و 1960 انجام شدند)، حوادثی که در نیروگاه های هسته ای روی می دهد (مانند حادثۀ چرنوبیل در سال 1986)، و تشعشات ناشی از کارخانه های ساخت تسلیحات اتمی (مانند تأسیسات هَنفورد در استان متحده در اواخر دهۀ 1940) هستند. چنین ذرات اتمی شامل ید رادیواکتیو (131 I) و دیگر عناصر رادیواکتیو هستند. احتمال ابتلا به سرطان تیروئید د در کسانی که در معرض تابش یک یا چند منبع ید رادیواکتیو (131 I) قرار می گیرند به خصوص در صورتی که در آن هنگام در سنین کودکی قرار داشته باشند افزایش می یابد. برای مثال، احتمال ابتلا به سرطان تیروئید در بچه های که در نتیجۀ حادثۀ چرنوبیل در معرض ید رادیواکتیو قرار گرفته اند، بیش تر از دیگران است.

برای مطلعی بیش تر، مقالۀ پایگاه علمی، پزشکی و آموزشی مؤسسة تحقیقات، آموزش و پیشگیری سرطان (www.ncii.ir) با اسم131 I و ذرات رادیواکتیو: پرسش و پاسخ را بخوانید.

سابقۀ خانوادگی ابتلا به سرطان تیروئید مدولری: گاهی سرطان تیروئید مدولری به شکل موروثی درمی آید. ژن تغییر یافته RET می تواند از والد به فرزند منتقل شود.قریب به اتفاق آنهایی که ژن دگرگون شدۀ (آر. ای. تی) دارند به سرطان تیروئید مدولری مبتلا می شوند. در صورتی که این سرطان به تنهایی روی دهد، سرطان خانوادگی مدولری تیروئید، اگر همراه با دیگر انواع سرطان باشد، سندروم نئوپلازی متعدد غدد درون ریز(Multiple Endocrine Neoplasia -MEN- Syndrome) نامیده می شود.

با آزمایش خون می توان دگرگونی ژن آر. ای. تی را شناسایی کرد. در صورتی که این ژن در فرد مبتلا به سرطان تیرئید مدولری دیده شود، پزشک به اعضای خانواده توصیه می نماید که همه تحت آزمایش قرار گیرند، و برای آنها که دارای ژن دگرگون شده هستند، پزشک آزمایش های مرتب، یا جراحی برداشتن تیروئید پیش از بروز سرطان را توصیه می نماید. سابقۀ خانوادگی ابتلا به گواتر یا غده های رودۀ بزرگ: تعداد کمی از افرادی که دارای سابقۀ خانوادگی ابتلا به گواتر (تورم تیروئید) هستند و دارای غده های کوچک متعدد تیروئید هستند، در خطر ابتلا به سرطان پاپیلاری تیروئیدند. بعلاوه، تعداد کمی از کسانی که سابقۀ خانوادگی ابتلا به غدد متعدد درون رودۀ بزرگ یا راست روده (پولیپ های خانوادگی) داشته باشند، در معرض خطر ابتلا به سرطان پاپیلاری تیروئید خواهند بود.

سابقۀ فردی پزشکی: احتمال ابتلای افراد مبتلا به گواتر یاغده های خوش خیم تیروئید، به سرطان تیروئید نسبت به دیگران بیش تر است.

زن بودن: از تعداد کل 1538 مورد سرطان تیروئید در ایران 1135 مورد آن مربوط به زنان است.

سن بالای 45 سال: بیش تر مبتلایان به سرطان تیروئید، بیش تر از 45 سال دارند، و بیش تر مبتلایان به سرطان تیروئید آناپلاستیک سنشان بالای 60 سال است.

ید: ید ماده ای است که در صدف و نمک یددار یافت می شود. دانشمندان در حال آنالیز ید به اسم یکی از عوامل خطرزای احتاقتصادی مربوط به سرطان تیروئید فولیکولار هستند. میزان بسیار پایین ید در رژیم غذایی خطر ابتلا به سرطان تیروئید فولیکولار را افزایش می دهد. هرچند، آنالیز های دیگری نشان داده اند که میزان بسیار زیاد ید در رژیم غذایی هم می تواند خطر ابتلا به سرطان پاپیلاری تیروئید را افزایش دهد. برای اینکه قطعاً تعیین شود که ید یک عامل خطرزا است یا نه، آنالیز های بیش تری ضروری است.

داشتن یک یا چند عامل خطرزا به معنای ابتلای قطعی فرد به سرطان تیروئید نیست. بیش تر کسانی که دارای عوامل خطرزا هستند، هرگز به سرطان مبتلا نمی شوند.

علائم بیماری

معمولاً سرطان تیروئید در مراحل اولیه موجب بروز علائمی نمی شود.

اما با رشد سرطان علائم احتاقتصادی آن عبارت است از:

غده ای در جلوی گردن.

گرفتگی یا تغییرات در صدا.

تورم غدد لنفاوی ناحیۀ گردن.

اختلال در بلع یا تنفس.

دردی در گلو یا گردن که از بین نمی رود.

هر چیز در اغلب موارد، این علائم ناشی از سرطان نیستند و علت آن معمولاً عفونت، گواتر خوش خیم، یا دیگر بیماری ها هستند. در صورتی که چنین علائمی در فردی بروز کرد و پس از دو یا چند هفته از بین نرفت باید جهت تشخیص و درمان، هرچه زودتر به پزشک مراجعه کند.

تشخیص

اگر علائمی در شما بروز کرد که نشانۀ سرطان تیروئید بود، پزشک به شما یاری می نماید تا تعیین شود که این علائم ناشی از سرطان اند یا دلایل دیگری دارند. پزشک، از شما سابقۀ پزشکی فردی و خانوادگیتان را جویا می شود، و سپس یک یا چند آزمایش از آزمایش های زیر را هم برای شما تجویز می نماید:

معاینۀ فیزیکی: پزشک تیروئید شما را جهت آنالیز وجود توده ـ ندول (Nodule) ـ و هم گردن و غدد لنفاوی مجاور آن را جهت وجود غده یا تورم مورد معاینه قرار می دهد.

آزمایش های خون: پزشک ممکن است میزان هورمون محرک تیروئید (TSH (Thyroid- Stimulating Hormone را هم در خون میزان گیری کند. مقادیر بسیار کم یا بسیار زیاد TSH به این معناست که تیروئید به خوبی کار نمی نماید. اگر پزشک احتمال بدهد که به سرطان تیروئید مدولری مبتلا هستید، ممکن است میزان کلسی تونین شما را میزان گیری نمایند و هم دیگر آزمایش های خون را هم بر روی شما انجام دهند.

سونوگرافی (Ultrasound): یک دستگاه فراصوتی، امواج صوتی را که قابل شنیدن نیستند فراوری می نماید. با این دستگاه امواج صوتی را به تیروئید می فرستند و یک کامپیوتر تصویری از امواجی که از تیروئید بازتاب می شوند ایجاد می نماید. این تصویر می تواند ندول های موجود در تیروئید را نشان دهد که میزان شان آن قدر کوچک است که زیر دست احساس نمی شود. پزشک از این تصویر برای پی بردن به میزان و شکل هر غده و اینکه آن غده ها جامدند یا پر از مایع استفاده می نماید. غده هایی که پر از مایع باشند معمولاً سرطانی نیستند. اما غده های جامد و توپر می توانند سرطانی باشند.

اسکن تیروئید: پزشک شما ممکن است برایتان یک اسکن از تیروئید تجویز کند. برای این کار باید میزان کمی مادۀ رادیواکتیو را بخورید؛ این ماده وارد جریان خون می شود. آن سلول های تیروئید که این مواد رادیواکتیو را جذب می نمایند به وسیله اسکن، قابل مشاهده هستند. به ندول هایی که این مواد را بیش تر از بافت تیروئید مجاور خود مصرف می نمایند، ندول های داغ می گویند. ندول های داغ معمولاً سرطانی نیستند. به ندول هایی که کم تر از بافت تیروئید مجاور خود این مواد را مصرف می نمایند، ندول های سرد می گویند که ندول های سرد می توانند سرطانی باشند.

نمونه برداری: نمونه برداری تنها راه قطعی تشخیص سرطان تیروئید است. یک آسیب شناس نمونه ای از بافت مورد نظر را جهت وجود سلول های سرطانی در زیر میکروسکوپ آنالیز می نماید.

ممکن است پزشک برای نمونه برداری از یکی از دو روش زیر استفاده کند:

بیوپسی سوزنی ظریف (Fine Needle Aspiration): از بیش تر افراد به این روش نمونه برداری می شود. پزشک با استفاده از یک سوزن ظریف میزانی از بافت ندول تیروئید را برمی دارد. استفاده از یک دستگاه فراصوتی می تواند به پزشک در معین محل فرو کردن سوزن یاری کند.

نمونه برداری با عمل جراحی: در صورتی که تشخیص به وسیله بیوپسی سوزنی ظریف ممکن نباشد، جراح با یک عمل جراحی تمام ندول های مشکوک را برمی دارد. اگر پزشک احتمال وجود سرطان تیروئید فولیکولار را بدهد، معمولاً برای تشخیص، نمونه برداری با عمل جراحی را توصیه می نماید.

سؤال هایی که می توانید پیش از نمونه برداری از پزشک بپرسید:

آیا ضروری است برای نمونه برداری به بیمارستان بروم؟

نمونه برداری چه قدر طول می کشد؟

آیا در طول نمونه برداری هشیار خواهم بود؟ آیا درد دارد؟

آیا خطراتی هم دارد؟ احتمال عفونت یا خونریزی پس از نمونه برداری چقدر است؟

بهبودیم چقدر طول خواهد کشید؟

آیا جای زخم بر روی گردنم خواهد ماند؟

چقدر طول می کشد تا از نتایج مطلع شوم؟ چه کسی این نتایج را برایم شرح خواهد داد؟

اگر به سرطان مبتلا باشم، چه کسی با من دربارۀ گام های بعدی صحبت خواهد نمود؟ و چه زمانی؟

معین مرحلۀ سرطان

برای طرح برترین برنامۀ درمانی، ضروری است پزشک از میزان توسعه (مرحلۀ) سرطان مطلع باشد. معین مرحلۀ سرطان، کوششی دقیق برای پی بردن به اندازۀ غده های کوچک، اینکه سرطان به دیگر بخش های بدن سرایت نموده یا نه، و اگر چنین باشد به کدام بخش های بدن انتشار یافته است.

سرطان تیروئید، اغلب به غدد لنفاوی، ریه ها و استخوان ها نفوذ می نماید. هنگامی که سرطان از محل اولیه اش به بخش های دیگر بدن منتشر می شود، تومور تازه از جنس همان سلول های سرطانی تومور اولیه و دارای همان نام هستند. برای مثال، اگر سرطان تیروئید به ریه ها سرایت کند، سلول های سرطانی موجود در ریه ها در واقع همان سلول های سرطان تیروئید هستند. نام بیماری، سرطان تیروئید متاستازی است، و نه سرطان ریه. به همین علت، برای درمان، این سرطان را به اسم سرطان تیروئید درنظر می گیرند، و نه سرطان ریه. پزشکان به تومور تازه تومور دوردست یا سرطان متاستازی می گویند.

معین مرحلۀ سرطان می تواند شامل یک یا چند آزمایش زیر باشد:

سونوگرافی (Ultrasound): با معاینۀ گردن به وسیلۀ دستگاه سونوگرافی می توان فهمید که آیا سرطان به غدد لنفاوی یا دیگر بافت های مجاور تیروئید منتشر شده است یا نه

سی. تی. اسکن: با دستگاه اشعۀ ایکس که به یک کامپیوتر متصل است چند عکس دقیق از نواحی داخلی بدن می گیرند. سی تی اسکن نشان می دهد که آیا سرطان به غدد لنفاوی، دیگر نواحی گردن یا قفسۀ سینه سرایت نموده است یا نه؟

ام. آر. آی: در (ام.آر.آی) از یک آهنربای قوی که به کامپیوتر متصل است استفاده می شود. در این فرایند عکس هایی دقیق از بافت گرفته می شود. پزشک می تواند این عکس ها را بر روی صفحۀ نمایش مشاهده کند یا آنها را روی فیلم چاپ کند. ام.آر.آی می تواند نشان دهد سرطان به غدد لنفاوی یا دیگر نواحی رسوخ نموده است یا نه.

عکس برداری از قفسۀ سینه با اشعۀ ایکس: عکس برداری از قفسۀ سینه با اشعۀ ایکس می تواند سرایت یا عدم سرایت سرطان به ریه ها را نشان دهد.

اسکن کل بدن: ممکن است برای شما، اسکن تمام بدن تجویز شود تا تعیین شود سرطان به دیگر بخش های بدن هم سرایت نموده است یا نه. به شما میزان کمی از یک مادۀ رادیواکتیو می دهند. این ماده وارد جریان خون می شود. سلول های سرطانی تیروئید در دیگر اندام ها یا استخوان ها این ماده را مصرف می نمایند. ممکن است سرطان تیروئیدی که در دیگر بخش های بدن منتشر شده باشد در اسکن تمام بدن تعیین شود.

درمان

جراحی.

درمان با هورمون تیروئید.

درمان با ید رادیواکتیو.

پرتودرمانی خارجی.

شیمی درمانی.

کسانی که به سرطان تیروئید مبتلا هستند، گزینه های درمانی متعددی دارند. درمان معمولاً چند هفته پس از تشخیص شروع می شود، اما فرصت خواهید داشت با پزشک خود دربارۀ گزینه های درمانی و دریافت نظر دوم صحبت کنید.

انتخاب نوع درمان به موارد زیر بستگی دارد:

نوع سرطان تیروئید (پاپیلری، فولیکولار، مدولری یا آناپلاستیک).

اندازۀ غدۀ کوچک.

سن بیمار.

انتشار یا عدم انتشار سرطان.

شما و پزشکتان می توانید با یکدیگر جهت طرح یک برنامۀ درمانی که احتیاجهای شما را برآورده کند، همکاری کنید.

ممکن است پزشک، شما را به پزشک دیگری که در زمینۀ درمان سرطان تیروئید تخصص دارد ارجاع دهد، یا اینکه شما از وی بخواهید چنین فردی را معرفی کند. یک متخصص غدد (Endocrinologist) پزشکی است که در درمان بیمارانی که دچار اختلالات هورمونی هستند تخصص دارد. ممکن است به یک تیروئیدشناس - یک متخصص غدد که در درمان اختلالات تیروئید تخصص دارد مراجعه کنید.

و محتمل است به گروهی از متخصصان مراجعه کنید. دیگر متخصصانی که سرطان تیروئید را درمان می نمایند عبارتند از جراحان، پزشکان سرطان شناس و سرطان شناسان پرتودرمان. گاهی گروه پزشکان معالج شما، یک پرستار سرطان شناس و یک متخصص تغذیۀ هم دارد.

پزشک معمولاً گزینه های درمان و نتایج مورد انتظار از هر یک را برای شما شرح می دهد. سرطان تیروئید را می توان با جراحی، درمان با هورمون تیروئید، درمان با ید رادیواکتیو، پرتودرمانی خارجی یا شیمی درمانی درمان کرد. بیش تر بیماران تحت درمان ترکیبی از این روش های درمانی قرار می گیرند. برای مثال، درمان متعارف (استاندارد) برای سرطان تیروئید پاپیلاری عبارت است از جراحی، درمان با هورمون تیروئید و درمان با ید رادیواکتیو. هر چند اغلب از پرتودرمانی خارجی و شیمی درمانی استفاده نمی شود، ولی در مواقعی هم که از این روش ها استفاده می شود درمان ممکن است ترکیبی باشد.

جراحی و پرتودرمانی خارجی درمان های موضعی محسوب می شوند. با استفاده از این روش ها، سلول های سرطانی موجود در تیروئید از بین رفته یا برداشته می شوند. اگر سرطان تیروئید به دیگر بخش های بدن نفوذ نموده باشد، از درمان موضعی برای مهار سرطان در همان نواحی خاص می توان استفاده کرد.

درمان با هورمون تیروئید، درمان با ید رادیواکتیو و شیمی درمانی درمان های فراگیر هستند. در درمان های فراگیر داروها به جریان خون وارد شده و سرطان را در سراسر بدن از بین برده یا مهار می نمایند.

شاید بخواهید دربارۀ عوارض جانبی و چگونگی تأثیرگذاری درمان بر فعالیت های روزمره خود مطلع شوید. چون روش های درمانی سرطان، اغلب به سلول ها و بافت های سالم هم آسیب می رسانند، بروز عوارض جانبی پدیده ای شایع است. عوارض جانبی عمدتاً به نوع و میزان گستردگی درمان بستگی دارند. عوارض جانبی برای افراد مختلف هم فرق دارد، و همین طور ممکن است از یک دورۀ درمان به دوره ای دیگر تغییر نمایند. پیش از شروع درمان، از گروه درمانی خود بخواهید تا عوارض جانبی احتاقتصادی را برایتان شرح دهند و روش هایی را به منظور مهار آنها به شما پیشنهاد نمایند.

در تمام مراحل سرطان، مراقبت های لازم جهت درمان عوارض جانبی درمان، مهار درد و دیگر علائم، و یاری به بیمار برای کنار آمدن با احساساتی که تشخیص سرطان به همراه دارد، در دسترس است. اطلاعات مربوط به کنار آمدن با سرطان، در پایگاه علمی، پزشکی و آموزشی مؤسسة تحقیقات، آموزش و پیشگیری سرطان (www.ncii.ir) موجود می باشد.

سؤال هایی که می توانید پیش از نمونه برداری از پزشک بپرسید:

آیا ضروری است برای نمونه برداری به بیمارستان بروم؟

نمونه برداری چقدر طول می کشد؟

آیا در طول نمونه برداری هشیار خواهم بود؟ آیا درد دارد؟

آیا خطراتی هم دارد؟ احتمال عفونت یا خونریزی پس از نمونه برداری چقدر است؟

بهبودیم چقدر طول خواهد کشید؟

آیا جای زخم بر روی گردنم خواهد ماند؟

چقدر طول می کشد تا از نتایج مطلع شوم؟ چه کسی این نتایج را برایم شرح خواهد داد؟

اگر به سرطان مبتلا باشم، چه کسی با من دربارۀ گام های بعدی صحبت خواهد نمود؟ و چه زمانی؟

جراحی

بیش تر بیمارانی که به سرطان تیروئید مبتلا می شوند تحت عمل جراحی قرار می گیرند. جراح، تمام یا بخشی از تیروئید را برمی دارد. نوع جراحی به نوع و مرحلۀ سرطان تیروئید، اندازۀ ندول Nodule و سن بیمار بستگی دارد.

تیروئیدبرداری کلی (Total Thyroidoctomy): این نوع جراحی را می توان برای تمام انواع سرطان تیروئید مورد استفاده قرار داد. جراح، به وسیله ایجاد یک برش، تیروئید را به طور کامل بر می دارد. در صورتی که جراح نتواند بافت تیروئید را به طور کامل بردارد، بعداً می توان باقیماندۀ آن را با استفاده از درمان با ید رادیواکتیو از بین برد.

لوب برداری (Lobectomy): در خصوص برخی از مبتلایان به سرطان پاپیلاری تیروئید یا فولیکولار ممکن است تنها بخشی از تیروئید را بردارند. جراح ایسم و یک لوب را برمی دارد. برخی از کسانی که تحت عمل لوب برداری قرار گرفته اند، بعداً جهت برداشتن بقیۀ تیروئید، باز هم تحت عمل جراحی قرار می گیرند. موارد کم تری هم پیش می آید که باقیماندۀ بافت تیروئید با استفاده از درمان با ید رادیواکتیو از بین می رود.

زمان مورد احتیاج برای بهبود پس از جراحی برای افراد مختلف فرق دارد. ممکن است برای مدت چند هفته احساس ناراحتی کنید. می توان با دارو به تسکین درد یاری کرد. پیش از جراحی، باید دربارۀ برنامۀ مهار درد با پزشک یا پرستار خود گفت وگو کنید. پس از جراحی هم، پزشک می تواند در صورت احتیاج بیش تر به تسکین درد، برنامۀ قبلی را تغییر دهد.

در جراحی مربوط به سرطان تیروئید، سلول هایی که هورمون تیروئید فراوری می نمایند هم برداشته می شوند. پس از جراحی، تقریباً تمام بیماران باید برای جبران هورمون تیروئید طبیعی، از قرص های مخصوصی استفاده نمایند. و شما هم ضروری است برای بقیۀ عمر خود قرص های جایگزین هورمون تیروئید مصرف کنید.

در صورتی که جراح غدد پاراتیروئید را بردارد، ممکن است لازم باشد برای بقیۀ عمر خود قرص های کلسیم و ویتامین D مصرف کنید.

در تعداد کمی از بیماران، جراحی می تواند موجب آسیب به اعصاب یا عضلات خاصی شود. اگر چنین شود، ممکن است آن فرد در صدایش دچار مشکل شود یا یکی از شانه هایش پایین تر از دیگری بایستد.

سؤال هایی که پیش از جراحی می توانید از پزشک خود بپرسید:

چه نوع جراحی را به من توصیه می کنید؟

آیا ضروری است غدد لنفاوی ام را هم بردارید؟ آیا غدد پارا تیروئید یا دیگر بافت ها را هم برمی دارید؟ چرا؟

خطرات جراحی چیست؟

پس از جراحی چه حالی خواهم داشت؟ در صورت وجود درد، چگونه آن را مهار می کنید؟

برای چه مدت در بیمارستان بستری خواهم بود؟

جوشگاهم(جای زخم) به چه شکل خواهد بود؟

آیا امکان بروز عوارض جانبی دائمی هم وجود دارد؟

آیا ضروری است قرص های هورمون تیروئید مصرف کنم؟ اگر چنین است، از چه موقع باید مصرفشان را شروع کنم؟ آیا باید برای بقیۀ عمرم این قرص ها را مصرف کنم؟

چه زمانی می توانم به فعالیت های روزمره ام بپردازم؟

درمان با هورمون تیروئید

پس از جراحی و برداشتن کامل تیروئید یا بخشی از آن، تقریباً تمام بیماران ضروری است قرص هایی را برای جبران هورمون تیروئید طبیعی بدن مصرف نمایند. با این حال، قرص های هورمون تیروئید به اسم قسمتی از فرایند درمان سرطان پاپیلاری تیروئید یا فولیکولار هم مورد استفاده قرار می گیرد. هورمون تیروئید، سرعت رشد سلول های سرطان تیروئید را که پس از جراحی در بدن باقی مانده اند، کندتر می نماید.

قرص های هورمون تیروئید به ندرت موجب عوارض جانبی می شوند. پزشک برایتان آزمایش های خون تجویز می نماید تا اطمینان حاصل کند که میزان هورمون تیروئید مصرفیتان مناسب است. مقادیر زیاد هورمون تیروئید می تواند موجب کاهش وزن و احساس گرما و تعرق شود. بعلاوه ممکن است موجب تندی ضربان قلب، درد قفسۀ سینه، گرفتگی عضلات و اسهال شود. مقادیر بسیار کم هورمون تیروئید می تواند موجب افزایش وزن، احساس خستگی و سرما، و خشکی پوست و موها شود. اگر دچار عوارض جانبی شدید، پزشک باید میزان هورمون تیروئید مصرفی را تنظیم کند.

سؤال هایی که پیش از درمان با هورمون تیروئید می توانید از پزشک بپرسید:

چرا ضروری است این درمان را انجام دهم؟

چکار می نماید؟

برای چه مدت تحت این درمان خواهم بود؟

درمان با ید رادیواکتیو

درمان با ید رادیواکتیو (131- I) روشی درمانی برای سرطان پاپیلاری تیروئید یا فولیکولار است. در این روش تمام سلول های سرطانی و طبیعی تیروئید که پس از جراحی در بدن به جای مانده اند از بین می رود.

معمولاً برای مبتلایان به سرطان تیروئید مدولری یا آناپلاستیک، درمان با (131- I) تجویز نمی شود. این دو نوع از سرطان تیروئید، به ندرت به درمان با (131 -I) جواب می دهند.

حتی بیمارانی که به ید حساسیت دارند هم می توانند با اطمینان، تحت درمان با (131- I) قرار بگیرند. این درمان به شکل مایع یا کپسولی خوردنی به بیمار داده می شود. (131 -I) وارد جریان خون می شود و به سلول های سرطانی تیروئید موجود در سراسر بدن می رسد. هنگامی که به سلول های سرطانی تیروئید به اندازۀ کافی(131- I) برسد، از بین می فرایند.

بسیاری از بیماران در درمانگاه یا بخش بیماران سرپایی بیمارستان، تحت درمان با (131- I) قرار می گیرند و سپس می توانند به منزل بفرایند. برخی از بیماران ضروری است به مدت یک روز یا بیش تر در بیمارستان بستری شوند. از اعضای گروه بهیاری خود بخواهید تا چگونگی محافظت از اعضای خانواده و همکارانتان را در برابر تابش اشعه، به شما شرح دهند.

بیش تر میزان تشعشع (131- I) پس از حدود یک هفته از بین می رود. ظرف مدت سه هفته، تنها رد کوچکی از (131- I) در بدن باقی می ماند.

در طول درمان، می توانید با نوشیدن مقادیر زیاد مایعات از مثانه و دیگر بافت های سالم خود محافظت کنید. نوشیدن مایعات به دفع سریع تر (131- I) از بدن یاری می نماید. برخی از بیماران در روز اول درمان با (131- I) دچار اسهال خفیف می شوند. و تعداد کمی از بیماران در ناحیه ای از گردن که سلول های تیروئید در آن به جای مانده اند، دچار تورم و درد می شوند، اگر سلول های سرطانی تیروئید به خارج از گردن سرایت نموده باشند، ممکن است آن نواحی هم دردناک شوند.

ممکن است برای مدت کوتاهی پس از درمان با (131- I)، دچار خشکی دهان شوید یا حس چشایی یا بویایی خود را از دست بدهید. جویدن آدامس بدون قند یا مکیدن آب نبات های بدون قند می تواند برایتان مفید باشد.

یک عارضۀ جانبی نادر در مردانی که تحت درمان با میزان بالای (131- I) قرار می گیرند، از دست دادن توانایی باروری است. (131- I)، ممکن است در زنان موجب ناباروری نشود، اما برخی پزشکان به زنانی که تحت درمان با میزان بالای (131- I) قرار گرفته اند توصیه می نمایند که تا یک سال از باردار شدن بپرهیزند.

محققان گزارش داده اند که ممکن است تعداد بسیار کمی از بیماران، چند سال پس از اینکه تحت درمان با میزان بالای (131- I) قرار گرفتند به سرطان ثانویه مبتلا شوند. برای به دست آوردن اطلاعات دربارۀ معاینات پس از درمان به بخش پیگیری سلامت بیمار پس از درمان مراجعه کنید.

میزان بالای(131- I) موجب از بین رفتن سلول های طبیعی تیروئید که هورمون تیروئید را فراوری می نمایند هم می شود. پس از درمان با ید رادیواکتیو، ضروری است برای جبران هورمون تیروئید طبیعی، قرص های هورمون تیروئید مصرف کنید.

می توانید مقالۀ پایگاه علمی، پزشکی و آموزشی، موسسه تحقیقات، آموزش و پیشگیری سرطان (www.ncii.ir) با اسم پرتودرمانی مربوط به سرطان: پرسش و پاسخ را مطالعه کنید.

سؤال هایی که می توانید پیش از درمان با ید رادیواکتیو از پزشک بپرسید:

چرا این درمان برایم ضروری است؟

این درمان چه کاری انجام می دهد؟

چگونه باید برای درمان آماده شوم؟ آیا ضروری است از غذاها و داروهایی که حاوی ید هستند پرهیز کنم؟ برای چه مدتی؟

آیا ضروری است برای درمان در بیمارستان بستری شوم؟ اگر چنین است، برای چه مدتی؟

چگونه می توانم از اعضای خانواده و دیگران در برابر تابش اشعه محافظت کنم؟ و برای چند روز؟

درمان با (I- 131) عوارض جانبی هم دارد؟ در خصوص آنها چه کاری از دستم بر می آید؟

احتمال اینکه در آینده هم دوباره تحت درمان با (I -131) قرار بگیرم چقدر است؟

پرتودرمانی خارجی

پرتودرمانی (یا رادیوتراپی) خارجی، روشی درمانی است برای هر نوع از سرطان تیروئید، که نتوان آن را با جراحی یا درمان با (I- 131) درمان کرد. از این روش جهت درمان سرطانی که پس از درمان بازگشته، یا درمان درد استخوان ناشی از سرطانی که به دیگر بخش های بدن سرایت نموده هم استفاده می شود.

در پرتودرمانی خارجی از پرتو های پرانرژی برای از بین بردن سلول های سرطانی استفاده می شود. با استفاده از یک دستگاه بزرگ، اشعه را به گردن یا دیگر بافت هایی که سرطان به آنها نفوذ نموده می تابانند.

بیش تر بیماران جهت درمان، معمولاً به مدت چند هفته و هفته ای 5 روز به بیمارستان یا درمانگاه می فرایند. هر بخش درمان تنها چند دقیقه طول می کشد.

عوارض جانبی این درمان عمدتاً به میزان تابش و آن بخشی از بدن که تحت درمان قرار گرفته است، بستگی دارد. تابش اشعه در ناحیۀ گردن می تواند موجب خشکی و درد دهان و گلو، گرفتگی صدا یا مسائل در بلع شود. ممکن است پوست شما هم در ناحیۀ تحت درمان قرمز، خشک و حساس شود.

محتمل است در حین پرتودرمانی و به خصوص در هفتة خاتمهی درمان، احساس خستگی کنید. استراحت مهم است، اما پزشکان معمولاً به بیماران توصیه می نمایند تا جایی که می توانند فعالیت نمایند.

با اینکه عوارض جانبی پرتودرمانی می تواند آزاردهنده باشد، معمولاً پزشک می تواند آنها را مهار یا درمان کند. عوارض جانبی این روش معمولاً پس از به خاتمه رسیدن درمان از بین می فرایند.

می توانید مقالۀ پایگاه علمی، پزشکی و آموزشی، مؤسسه تحقیقات، آموزش و پیشگیری سرطان (www.ncii.ir) با اسم پرتودرمانی مربوط به سرطان: پرسش و پاسخ را مطالعه کنید.

سؤال هایی که می توانید دربارۀ پرتودرمانی از پزشک بپرسید:

چرا این درمان برایم ضروری است؟

جلسه های درمانی از چه زمانی شروع می شوند؟ چند وقت یکبار باید برای انجام آن مراجعه کنم؟ چه موقع به خاتمه می رسند؟

در طول درمان چه حالی خواهم داشت؟

چگونه از میزان تأثیرگذاری پرتودرمانی باخبر خواهیم شد؟

برای مراقبت از خود در طول درمان چه کار می توانم بکنم؟

آیا می توانم به فعالیت های معمولم بپردازم؟

آیا این درمان عوارض جانبی دائمی دارد؟

شیمی درمانی

از شیمی درمانی برای درمان سرطان تیروئید آناپلاستیک استفاده می شود. گاهی از این روش برای کاهش علائم سرطان مدولاری یا دیگر انواع سرطان تیروئید هم استفاده می شود. در شیمی درمانی از داروها جهت از بین بردن سلول های سرطانی استفاده می شود. این داروها را معمولاً به وسیله تزریق به درون رگ به بیمار می رسانند، که پس از اینکه وارد جریان خون شد بر سلول های سرطانی موجود در سراسر بدن اثر می نمایند.

درمان معمولاً در درمانگاه، مطب پزشک یا خانه بر روی شما انجام می شود. گاهی لازم می شود برخی بیماران در حین درمان در بیمارستان بستری شوند.

عوارض جانبی شیمی درمانی عمدتاً به نوع داروهای مورد استفاده و چگونگی رساندن آنها به بیمار بستگی دارد. این داروها می توانند به سلول های طبیعی که به سرعت تقسیم می شوند، از جمله سلول های موجود در دهان آسیب بزنند. شایع ترین عوارض جانبی شامل حالت تهوع، استفراغ، زخم های دهانی، بی اشتهایی و ریزش مو هستند. گروه بهیاری شما می تواند روش هایی را برای مقابله با بسیاری از این عوارض جانبی به شما توصیه کند. بیش تر این عوارض جانبی پس از به خاتمه رسیدن درمان از بین می فرایند.

می توانید مقاله پایگاه علمی، پزشکی و آموزشی، موسسه تحقیقات ، آموزش و پیشگیری سرطان (Www.Ncii.Ir) با اسم شما و شیمی درمانی: پرسش و پاسخ را مطالعه کنید.

سؤالاتی که دربارۀ شیمی درمانی می توانید از پزشک بپرسید:

چرا این درمان برایم ضروری است؟

شیمی درمانی چگونه عمل می نماید؟

آیا عوارض جانبی هم دارد؟ در خصوص این عوارض جانبی چه کاری از دستم بر می آید؟

دورۀ درمان چقدر خواهد بود؟

نظر دوم

پیش از شروع درمان، ممکن است بخواهید دربارۀ تشخیص و برنامۀ درمانی نظر دومی هم دریافت کنید. دریافت نظر دوم می تواند شما را دربارۀ تشخیص و گزینه های درمانی مطمئن کند.

جمع آوری سوابق پزشکی و دیدار با یک پزشک دیگر به کمی وقت و کوشش احتیاج دارد. در بیش تر موارد، صرف چند هفته برای دریافت نظر دوم مسئله ای ایجاد نمی نماید. معمولاً تأخیر در شروع درمان، تأثیر آن را کاهش نمی دهد. برای اطمینان بیش تر بهتر است با پزشک خود دربارۀ آثار هرگونه تأخیر مشورت کنید.

برای یافتن پزشکی جهت دریافت نظر دوم راه های زیادی وجود دارد. می توانید از پزشک خود، انجمن های پزشکی محلی یا استانی، بیمارستان نزدیک محل زندگی خود یا دانشکدۀ پزشکی، نام متخصصان در این زمینه را جویا شوید. دیگر مراجع را می توانید در مقالۀ پایگاه علمی، پزشکی و آموزشی، موسسه تحقیقات، آموزش و پیشگیری سرطان (www.ncii.ir) با اسم در صورت ابتلا به سرطان، چگونه یک پزشک یا مرکز درمانی بیابید، پیدا کنید.

مراقبت پیگیرانه

ضروری است پس از خاتمه درمان سرطان تیروئید خود، مرتباً تحت معاینه قرار بگیرید. حتی در صورتی که دیگر هیچ نشانه ای از سرطان وجود نداشته باشد هم، گاهی سرطان پس از درمان به علت باقی ماندن سلول های سرطانی در قسمتی از بدن، بازمی شود.

پزشک فرایند بهبود شما را زیر نظر دارد و با تجویز آزمایش های خون و عکس برداری، بازگشت سرطان را آنالیز می نماید. سرطان تیروئید در صورت بازگشت، معمولاً در گردن، ریه ها یا استخوان ها مشاهده می شود.

معاینات مرتب، بعلاوه به شناسایی مسائل مربوط به سلامت که ناشی از درمان سرطان هستند هم یاری می نماید. احتمال اینکه بیمارانی که تحت درمان با ید رادیواکتیو یا پرتودرمانی خارجی قرار می گیرند، بعدها به سرطان های دیگر مبتلا شوند، بیش از دیگران است. اگر بین جلسات معاینه دچار هرگونه مسئله ای شدید، باید با پزشک خود تماس بگیرید.

برای آنها که به خاطر ابتلا به سرطان پاپیلاری تیروئید یا فولیکولار تحت درمان قرار گرفته اند، آزمایش های خون تجویز می شود تا میزان تی.اس.اچ (TSH) و تیروگلوبولین (Thyroglobulin) خون آنها آنالیز شود. هورمون تیروئید به طور طبیعی در تیروئید به صورت تیروگلوبولین ذخیره می شود. در صورتی که تیروئید را برداشته باشند، میزان تیروگلوبولین در خون بسیار ناچیز است یا اصلاً وجود ندارد. میزان بالای تیروگلوبولین می تواند به معنای این باشد که سرطان تیروئید بازگشته است. پزشک شما یاریتان می نماید تا به یکی از دو روش زیر برای آزمایش تیروگلوبولین آماده شوید:

برای مدت کوتاهی مصرف قرص های هورمون تیروئید را متوقف می کنید: در حدود 6 هفته پیش از آزمایش تیروگلوبولین، پزشک ممکن است نوع قرص هورمون تیروئید را تغییر دهد. در حدود دو هفته پیش از آزمایش، شما مصرف هرگونه قرص هورمون تیروئید را متوقف می کنید. این امر می تواند باعث بروز عوارض جانبی ناراحت نماینده ای شود. ممکن است افزایش وزن پیدا کنید و احساس خستگی شدید کنید. صحبت با پزشک یا پرستارتان دربارۀ روش های کنار آمدن با چنین مسائلی مفید است. پس از آزمایش تیروگلوبولین، می توانید دوباره مصرف همان قرص هورمون تیروئید سابق خود را از سر بگیرید.

به شما تی.اس.اچ (TSH) تزریق می نمایند: ممکن است پزشک به شما TSH تزریق کند. اگر پس از درمان سلول های سرطانی در بدن به جای مانده باشند، TSH باعث می شود که این سلول ها تیروگلوبولین ترشح نمایند. آزمایشگاه میزان تیروگلوبولین موجود در خون را میزان گیری می نماید. بیمارانی که این ماده به آنها تزریق می شود لازم نیست مصرف قرص هورمون تیروئیدشان را قطع نمایند.

بر روی کسانی که به علت ابتلا به سرطان تیروئید مدولاری تحت درمان قرار گرفته اند، آزمایش های خون جهت میزان گیری میزان کلسی تونین و دیگر مواد موجود در خون انجام می شود.

علاوه بر آزمایش های خون، ممکن است معایناتی شامل یک یا چند آزمایش عکس برداری زیر هم انجام شود:

سونوگرافی: ممکن است آزمایش سونوگرافی از گردن نشان دهد که آیا سرطان در این ناحیه بازگشته است یا نه؟

اسکن تمام بدن: جهت آماده شدن برای اسکن تمام بدن، یا باید به مدت چند هفته مصرف قرص هورمون تیروئید را متوقف کنید و یا اینکه به شما TSH تزریق نمایند ( همان گونه که در بالا برای آزمایش تیروگلوبولین شرح داده شد). بیش تر افراد باید یک تا دو هفته پیش از اسکن از خوردن صدف و نمک یددار خودداری نمایند. پزشک میزان بسیار کمی ید رادیواکتیو یا یک مادۀ رادیواکتیو دیگر به شما می دهد. سلول های سرطانی این مادۀ رادیواکتیو را مصرف می نمایند (در صورتی که چنین سلول هایی وجود داشته باشند). و سلول های سرطانی در اسکن، خود را نشان می دهند.

PET اسکن : پزشک از دستگاه اسکن توموگرافی با تابش پوزیترون برای پی بردن به بازگشت سرطان استفاده می نماید. ابتدا به شما میزان کمی قند رادیواکتیو تزریق می نمایند، سپس به وسیلۀ یک دستگاه، تصاویری کامپیوتری از نحوۀ مصرف این قند به وسیله سلول های بدن تهیه می نمایند. سلول های سرطانی، قند را سریع تر از سلول های طبیعی مصرف می نمایند و نواحی درگیر سرطان در تصویر روشن تر ظاهر می شوند.

سی. تی.اسکن: سی تی اسکن می تواند بازگشت یا عدم بازگشت سرطان را نشان دهد.

ام.آر.آی: ام.آر.آی می تواند بازگشت یا عدم بازگشت سرطان را نشان دهد.

مقالۀ پایگاه علمی، پزشکی و آموزشی، مؤسسه تحقیقات، آموزش و پیشگیری سرطان (www.ncii.ir) با اسم مجموعۀ زندگی پیش رو: زندگی پس از درمان سرطان را بخوانید. در این مقاله به پرسش های مربوط به پیگیری سلامت بیمار پس از درمان و دیگر پرسش ها پاسخ داده شده است.

سؤال هایی که می توانید پس از به خاتمه رسیدن درمان از پزشک بپرسید:

چند وقت یکبار ضروری است برای معاینه مراجعه کنم؟

کدام آزمایش های مربوط به پیگیری سلامت پس از درمان را برای من تجویز می کنید؟ آیا ضروری است پیش از انجام این آزمایش ها از مصرف نمک یددار و دیکر منابع ید بپرهیزم؟ بین جلسات معاینه، در صورت بروز چه مسائلی باید شما را در جریان بگذارم؟

مراجع حمایتی

مطلع شدن از ابتلا به یک بیماری سخت مثل سرطان تیروئید ساده نیست. ممکن است نگران مراقبت از خانواده ، حفظ شغل، یا ادامۀ فعالیت های روزمرۀ خود شوید. نگرانی های مربوط به درمان و مدیریت عوارض جانبی، بستری شدن در بیمارستان و صورت حساب های پزشکی هم معمول هستند.

شاید در میان گذاشتن احساساتتان با اعضای خانواده، دوستان، یک نفر از اعضای گروه درمانی یا فرد دیگری که به سرطان مبتلاست، مفید واقع شود. در زیر مراجعی که می توانید به آنها به منظور بهره گیری از حمایتشان مراجعه کنید ذکر شده اند:

پزشکان، پرستاران و دیگر اعضای گروه بهیاریتان می توانند به پرسش های مربوط به درمان، اشتغال، یا دیگر فعالیت ها پاسخ دهند.

اگر بخواهید دربارۀ احساسات یا نگرانی های خود صحبت کنید، حرف زدن با مددکاران اجتماعی، مشاوران، می تواند مفید واقع شود. اغلب، مددکاران اجتماعی می توانند مراجعی را جهت یاری اقتصادی، حمل و نقل، مراقبت خانوادگی یا حمایت عاطفی به شما معرفی نمایند.

گروه های حمایتی هم می توانند مفید واقع شوند. در چنین گروه هایی، بیماران یا اعضای خانواده هایشان با دیگر بیماران واعضای خانواده های آنها دیدار می نمایند تا آنچه را دربارۀ کنار آمدن با سرطان و عوارض جانبی درمان آموخته اند در اختیار یکدیگر قرار دهند. این گروه ها ممکن است حمایت را در دیدار حضوری، به وسیله تلفن یا اینترنت به اعضای خود ارائه نمایند. می توانید از یکی از اعضای گروه درمانی خود دربارۀ یافتن یک گروه حمایتی پرس وجو کنید.

برای مطلعی از توصیه های مربوط به کنار آمدن با سرطان، می توانید مقالة پایگاه علمی، پزشکی و آموزشی، مؤسسه تحقیقات ، آموزش و پیشگیری سرطان (www.ncii.ir) با اسم فرصت دادن: حمایت از افراد مبتلا به سرطان را مطالعه کنید.

امیدبخشی تحقیقات سرطان

پزشکان در سراسر جهان در حال کار بر روی انواع گوناگونی از پژوهش های بالینی (آنالیز های تحقیقاتی که شرکت در آنها به صورت داوطلبانه است) هستند. پژوهش های بالینی به منظور پاسخ به پرسش ها و ابهامات مهم و هم جهت پی بردن به میزان بی خطر بودن و مؤثر بودن روش های تازه طراحی می شوند. تحقیقات قبلی موجب پیشرفت هایی در تشخیص و درمان سرطان تیروئید شده اند. محققان در حال آنالیز روش های تازه و بهتری برای درمان سرطان تیروئید هستند.

آنها که در پژوهش های بالینی شرکت می نمایند می توانند جزء اولین هایی باشند که در صورت مؤثر بودن روش تازه از آن بهره مند شوند. حتی اگر شرکت نمایندگان در پژوهش های بالینی به طور مستقیم از مزایای این پژوهش ها بهره مند نشوند، با یاری به پزشکان در مطلعی بیش تر از سرطان تیروئید و چگونگی مهار آن، یاری قابل توجهی انجام داده اند. با اینکه ممکن است پژوهش های بالینی خطراتی را هم به همراه داشته باشند، محققان تمام کوشش خود را انجام می دهند تا از بیمارانشان محافظت نمایند.

اگر می خواهید در یک پژوهش بالینی شرکت کنید، با پزشک خود صحبت کنید. بعلاوه مقالۀ پایگاه علمی، پزشکی و آموزشی مؤسسة تحقیقات، آموزش و پیشگیری سرطان (www.ncii.ir) با اسم شرکت در آنالیز های تحقیقاتی مربوط به سرطان هم کارگشا خواهد بود. در این مقاله چگونگی انجام آنالیز های تحقیقاتی و فواید و خطرهای احتاقتصادی آنها هم شرح داده شده است.

منبع:http://www.ncii.ir

ارسال به وسیله کاربر محترم سایت : message11

/ج

منبع: راسخون